Browsing tag: immunosupresja

ZAKAŻENIA GAMMAHERPESWIRUSAMI U OSÓB Z UPOŚLEDZENIEM ODPORNOŚCI

Gammaherpesviral infections in patients with immunological disorders
Anna Żuk-Wasek, Maciej Przybylski, Natalia Żeber, Grażyna Młynarczyk, Tomasz Dzieciątkowski

DOWNLOAD PDF FILE

Streszczenie: Ludzki herpeswirus typu 4 (HHV-4), znany także jako wirus Epsteina-Barr (EBV) oraz ludzki herpeswirus typu 8 należą do podrodziny Gammaherpesvirinae. Oba wirusy mają zdolność ustanawiania latencji w limfocytach B. Zakażenia przez nie wywoływane mają najczęściej łagodny przebieg i samoograniczający charakter, jednak u osób z upośledzeniem odporności mogą wywoływać schorzenia o  ciężkim przebiegu. Niedobory odporności mogą prowadzić do zmian nowotworowych związanych z zakażeniami powodowanymi przez gammaherpeswirusy. Dotyczy to zarówno osób poddanych immunosupresji w związku z zabiegami przeszczepienia, jak i osób zakażonych wirusem upośledzenia odporności, u których występuje współzakażenie EBV lub HHV-8. Wirus Epsteina-Barr związany jest także z groźnymi zakażeniami u ludzi obarczonych pewnymi wrodzonymi zespołami niedoborów odporności. W prezentowanym artykule zamieszczono informacje na temat epidemiologii, patogenezy, objawów klinicznych oraz leczenia zakażeń EBV i HHV-8 u osób z upośledzeniem odporności.

1. Wstęp. 2. Zakażenia gammaherpeswirusami u osób z HIV/AIDS. 2.1. Chłoniak Burkitta. 2.2. Inne chłoniaki związane z EBV. 2.3. Mięsak Kaposiego. 2.4. Wieloogniskowa choroba Castlemana. 2.5. Pierwotny chłoniak wysiękowy jam surowiczych. 3. Zakażenia gammaherpeswirusami u osób poddanych immunosupresji. 3.1. Poprzeszczepowa choroba limfoproliferacyjna. 3.2. Limfohistiocytoza hemofagocytarna. 3.3. Chłoniak Hodgkina, 3.4. Zakażenia KSHV. 4. Zakażenia gammaherpeswirusami we wrodzonych zespołach niedoborów odporności. 5. Podsumowanie

Abstract: Human herpes virus type 4 (HHV-4), commonly known as Epstein-Barr virus (EBV), and human herpes virus type 8 (HHV-8) are members of Gammaherpesvirinae subfamily. They both develop latent infections in B lymphocytes. Infection with these viruses in immunocompetent patients is usually mild and self-limiting, but it can have more severe course in immunocompromised individuals. Failure of the immune system often leads to oncogenesis related to gammaherpetic infection. Thus, immunocompromised patients are far more likely to develop proliferative diseases caused by EBV or HHV-8. This problem also applies to HIV-positive individuals coinfected with EBV or HHV-8. Gammaherpesviruses can also be the cause of post-transplantation issues in patients on immunosuppressive drugs and EBV is known to induce severe clinical syndromes in people with specific genetic disorders. Presented article summarizes epidemiology, pathogenesis, clinical syndromes and treatment of EBV and HHV-8 in individuals with immunological disorders.

1. Introduction. 2. Gammaherpetic infections in patients with HIV/AIDS. 2.1. Burkitt’s lymphoma. 2.2. Other lymphomas associated with EBV, 2.3. Kaposi sarcoma, 2.4. Multicentric Castleman’s disease. 2.5. Primary effusion lymphoma. 3. Gammaherpetic infections in immunosuppressed individuals. 3.1. Post-transplant lymphoproliferative disease. 3.2. Hemophagocytic lymphohistiocytosis. 3.3. Hodgkin lymphoma. 3.4. KSHV infections. 4. Gammaherpetic infections in intrinsic immune deficiency syndromes. 5. Summary

ZAKAŻENIA ORTOMYKSOWIRUSAMI U OSÓB Z ZABURZENIAMI ODPORNOŚCI

Infections with orthomyxoviruses in patients with immunological disorders
I. Stefańska, T. Dzieciątkowski, G. Młynarczyk

1. Wstęp. 2. Ogólna budowa wirusów grypy 3. Zakażenia wirusami grypy u pacjentów z niedoborami immunologicznymi 4. Powikłania pogrypowe u osób z upośledzoną odpornością 5. Profilaktyka zakażeń wirusami grypy 6. Metody diagnostyczne stosowane w badaniu zakażeń wirusami grypy 7. Terapia zakażeń powodowanych przez ortomyksowirusy 8. Podsumowanie

Abstract: Orthomyxoviridae is a family of enveloped viruses which contain a segmented negative strand RNA genome. They cause recurrent, seasonal epidemics and occasional global pandemics with different levels of morbidity and mortality, especially in transplant recipients. Infections with influenza A and/or B viruses may lead to complications including viral pneumonia, secondary bacterial infections and graft dysfunction. The ability of influenza viruses to undergo reassortment events ensures constant generation of new strains with unpredictable degrees of pathogenicity and transmissibility. Molecular diagnostics are preferred over other diagnostic methods, if available. Influenza vaccination is well tolerated and provides protective benefit in most immunocompromised hosts; in those with contraindications to vaccination or in whom responses are predicted to be poor, antivirals may be considered. Antiviral therapy is associated with improved outcomes in transplant patients and treatment should be continued until clinical and virologic response have been documented. Resistance, particularly in patients infected with the pandemic influenza A/H1N1, should be considered and treated with an antiviral with predictable activity.

1. Introduction. 2. Morphology of othromyxoviruses. 3. Influenza virus infections in immunocompromised hosts. 4.  Post-influenza infectious complications. 5.  Prophylaxis of influenza. 6. Diagnostics in influenza infections. 7. Treatment of infection caused by othomyxoviruses. 8. Summary

Diagnostyka serologiczna i molekularna grzybic inwazyjnych

Serological and molecular diagnostic methods for invasive fungal infections
T. Dzieciątkowski, A. Sulowska, M. Przybylski

1. Wstęp. 2. Diagnostyka serologiczna zakażeń Candida spp. 3. Diagnostyka serologiczna aspergillozy 4. Diagnostyka serologiczna kryptokokozy 5. Metody molekularne stosowane w diagnostyce grzybic inwazyjnych 6. Podsumowanie

Abstract: Various species of Candida spp. and Aspergillus spp. remain the most common cause of invasive fungal infections, but other yeasts and filamentous fungi are emerging as significant pathogens. Invasive mycoses continue to be a significant cause of morbidity, especially in transplant recipients and/or in patients undergoing long-time antibiotic therapy. A reliable and early diagnostic method of fungal infections by detecting fungal DNA or invasiveness factors, such as (1→3)-β-D-glucan or antimycelial antibodies, have proven very useful in reducing associated mortality in affected patients. This article is a review of the literature on current serological and molecular methods used in invasive fungemia diagnostics.

1. Introduction. 2. Serological diagnostics of Candida spp. infections. 3. Serological methods in diagnostics of invasive aspergillosis. 4. Serological diagnostics of Cryptococcus neoformans infections. 5. Molecular methods used in the diagnosis of invasive fungaemia. 8. Summary