Browsing tag: szczepionki

POSTĘPY W OPRACOWANIU SZCZEPIONKI ANTY-CAMPYLOBACTER PRZEZNACZONEJ DLA DROBIU

ADVANCEMENTS IN DEVELOPING ANTI-CAMPYLOBACTER VACCINE FOR POULTRY
Agnieszka Wyszyńska*, Patrycja Kobierecka, Katarzyna Elżbieta Jagusztyn-Krynicka

DOWNLOAD PDF FILE

Streszczenie: Zakażenie bakteriami Campylobacter jejuni/coli jest wiodącą bakteryjną przyczyną biegunki u ludzi zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych. Badania epidemiologiczne wykazują, że większość przypadków kampylobakteriozy jest wynikiem konsumpcji zanieczyszczonego tymi pałeczkami niedogotowanego mięsa drobiowego. Śmiertelność związana z zakażeniem Campylobacter jest niska a większość pacjentów nie wymaga specjalnej terapii. Antybiotyki stosowane są jedynie w ciężkich, ogólnoustrojowych zakażeniach lub u pacjentów z upośledzoną odpornością. Dane epidemiologiczne odnotowują jednak coraz więcej przypadków poważnych autoimmunologicznych i neurologicznych powikłań rozwijających się w następstwie infekcji pałeczkami z rodzaju Campylobacter. Obecne działania krajów UE zmierzające w kierunku poprawy higieny i bezpieczeństwa biologicznego nie są wystarczające, aby kontrolować lub wyeliminować Campylobacter z łańcucha pokarmowego drobiu. Szacuje się, że zmniejszenie poziomu liczby Campylobacter w jelitach kurcząt powinno, w sposób znaczący, doprowadzić do ograniczenia częstości występowania kampylobakteriozy u ludzi. Publikacja przedstawia aktualny stan wiedzy na temat immunoprofilaktyki anty-Campylobacter u drobiu.

1. Kampylobakterioza – dane epidemiologiczne, objawy chorobowe. 2. Kampylobakterioza – źródło zakażenia. 3. Kampylobakterioza – profilaktyka. 4. Immunizacja kurcząt. 4.1. Bierna immunizacja. 4.2. Szczepionki całokomórkowe. 4.3. Szczepionki podjednostkowe. 5. Strategie opracowania nowoczesnych szczepionek podjednostkowych. 5.1 Poszukiwanie antygenu. 5.2. Wybór nośnika. 6. Modulacja odpowiedzi immunologicznej. 7. Droga podania antygenu. 8. Podsumowanie

Abstract: Campylobacter jejuni/coli is the leading bacterial cause of diarrhoea in humans in both developing and developed countries. Epidemiological studies show that most cases of campylobacteriosis are the result of the consumption of undercooked, contaminated poultry meat. Although campylobacteriosis is largely a self-limiting disease with low mortality, a specific treatment is required for patients infected with strains resistant to clinically important antibiotics and for patients who develop neurological symptoms or bacteremia in course of infection. Despite intensive efforts to improve an on-farm biosecurity practice over the past decade, about 70% of EU broiler chicken flocks remain Campylobacter-positive at slaughter. Control of spreading the Campylobacter infection in flocks of chickens by biosecurity actions turned out rather ineffective. The most efficient strategy to decrease the number of human Campylobacter infections may be to implement an immunoprophylactic method, namely, the protective vaccination of chickens. The publication presents the current state of knowledge on anti-Campylobacter immunoprophylaxis in poultry.

1. Campylobacteriosis – epidemiological data, disease symptoms. 2. Campylobacteriosis – source of infection. 3. Campylobacteriosis – prophylaxis. 4. Immunization of chicken. 4.1. Passive immunization. 4.2, Campylobacter Whole-cell Vaccines. 4.3. Subunit vaccines. 5. Strategies for developing modern subunit vaccines. 5.1 Searching for antigen. 5.2. The choice of a carrier. 6. Modulation of immune response. 7. The route of antigen administration. 8. Summary

Streptococcus pneumoniae – kolonizacja a rozwój choroby pneumokokowej

Streptococcus pneumoniae – colonization and pneumococcal disease
I. Korona-Głowniak, A. Malm

1. Wstęp. 2. Kolonizacja nosogardłowa przez Streptococcus pneumoniae jako prekursor choroby. 3. Czynniki chorobotwórczości S. pneumoniae i ich znaczenie w patogenezie zakażeń. 4. Patogeneza zakażenia pneumokokowego. 5. Odporność przeciwpneumokokowa gospodarza. 6. Profilaktyka zakażeń pneumokokowych. 7. Podsumowanie

Abstract: Streptococcus pneumoniae is a major cause of morbidity and mortality worldwide, especially in young children and elderly people. Pneumococcus is the leading cause of non-invasive (pneumonia, sinusitis, otitis media) and invasive (meningitis and bacteriemia/sepsis) pneumococcal disease. The virulence of S. pneumoniae is dependent on numerous factors. Nasopharyngeal carriage of pneumococcus precedes disease and is the source of pneumococcal spread in the community. Although the relationship between carriage and disease is not well understood, a lot of data suggest that local or invasive infection is caused by serotypes which previously bind to the epithelial surface within the respiratory tract. Pneumococcal conjugate vaccines effectively prevent the most serious forms of pneumococcal disease caused by serotypes included in the vaccines and also reduce the risk of nasopharyngeal carriage by those serotypes. Recently, studies were carried out on the immunogenicity and significance of numerous protein virulence factors for the induction of serotype-independent protection against pneumococcal infection.

1. Introduction. 2. Nasopharyngeal colonization by Streptococcus pneumoniae as disease precursor. 3. Virulence factors of Streptococcus pneumoniae and their impact on the development of pneumococcal disease. 4. Pathogenesis of pneumococcal disease. 5. Antipneumococcal host immunity. 6. Pneumococcal vaccines. 7. Summary

Herpeswirus koni typ 1 – dobrze poznany, lecz ciągle stanowiący wyzwanie

Equine Herpesvirus type 1 – well known, but still challenging
K. Stasiak, J. Rola, J. F. Żmudziński

1. Wstęp. 2. Charakterystyka ogólna rodziny Herpesviridae. 3. Rys historyczny. 4. Wirion. 5. Genom. 6. Glikoproteiny. 7. Patogeneza zakażenia. 8. Choroby układu oddechowego. 9. Poronienia. 10. Zakażenia nowo narodzonych źrebiąt. 11. Zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego. 12. Zakażenia innych gatunków zwierząt. 13. Diagnostyka laboratoryjna. 14. Immunoprofilaktyka. 15. Podsumowanie

Abstract: Equine herpesvirus type 1 (EHV-1) is a double-stranded DNA virus occurring in all breeds of horses. It belongs to the Varicellovirus genus, Herpesviridae family and Alphaherpesvirinae subfamily. EHV-1 may cause epidemic respiratory disorders, abortions in pregnant mares, neonatal foal death, chorioretinopathy and also neurological disease, termed equine herpesvirus myeloencephalopathy (EHM). The infection spreads by inhalation of the aerosolised infectious virus or close contact with aborted fetuses, fetal membranes and fomites. Lifelong latency has been demonstrated especially in trigeminal ganglion, lymphatic tissues draining the respiratory tract and in peripheral blood leukocytes, from where the virus can be periodically reactivated. Both traditional serologic and virus isolation tests have been available for a long time, however, these assays have disadvantages, interfering with fast and reliable detection of EHV-1. Advances in molecular biology and the use of quantitative PCR system allow for more sensitive detection in a single genome copy range, higher analytical specificity and calculation of EHV-1 viral loads.

1. Introduction. 2. General characteristics of Herpesviridae family. 3. Historical background. 4. Virion. 5. Genome. 6. Glycoproteins. 7. Pathogenesis 8. Respiratory disorders. 9. Abortions. 10. Neonatal foal deaths. 11. Equine herpesvirus