DOWNLOAD PDF FILE
Abstract: In the early twentieth century, Francisella tularensis was identified as a pathogenic agent of tularaemia, one of the most dangerous zoonoses. Based on its biochemical properties, infective dose and geographical location, four subspecies have been distinguished within the species F. tularensis: the highly infectious F. tularensis subsp. tularensis (type A) occurring mainly in the United States of America, F. tularensis subsp. holarctica (type B) mainly in Europe, F. tularensis subsp. mediasiatica isolated mostly in Asia and F. tularensis subsp. novicida, non-pathogenic to humans. Due to its ability to infect and variable forms of the disease, the etiological agent of tularaemia is classified by the CDC (Centers for Disease Control and Prevention, USA) as a biological warfare agent with a high danger potential (group A). The majority of data describing incidence of tularaemia in Poland is based on serological tests. However, real-time PCR method and MST analysis of F. tularensis highly variable intergenic regions may be also applicable to detection, differentiation and determination of genetic variation among F. tularensis strains. In addition, the above methods could be successfully used in molecular characterization of tularaemia strains from humans and animals isolated in screening research, and during epizootic and epidemic outbreaks.
1. Historical overview. 2. Characteristics and taxonomy of F. tularensis. 3. Morphology. 4. Culture media and conditions. 5. Biochemical properties. 6. Survivability and persistence of F. tularensis. 7. F. tularensis as a biological weapon agent. 8. Tularaemia vaccines. 9. Pathogenicity of F. tularensis. 10. Tularaemia treatment. 11. Laboratory diagnostics of F. tularensis. 12. Summary
Streszczenie: Francisella tularensis została rozpoznana jako czynnik chorobotwórczy ludzi i zwierząt na początku XX wieku. Analizy biochemiczne i patogenne właściwości czynnika biologicznego pozwoliły na wyróżnienie 4 podgatunków przypisanych do różnych regionów geograficznych: wysoce zakaźny F. tularensis subsp. tularensis (type A) występujący głównie w Ameryce Północnej, F. tularensis subsp. holarctica (type B) z obszaru Starego Świata, F. tularensis subsp. mediasiatica izolowany głównie z Azji oraz F. tularensis subsp. novicida, niepatogenny dla ludzi. Pałeczka tularemii, ze względu na swoje zdolności infekcyjne oraz zdolność do wywoływania różnych postaci chorobowych, została zakwalifikowana przez CDC (Centrum Kontroli i prewencji Chorób, USA) jako potencjalny wysoce niebezpieczny czynnik broni biologicznej (Grupa A). Większość danych opisujących przypadki zachorowań na tularemię opartych jest na testach serologicznych. Jakkolwiek, technika real-time PCR (Polymerase Chain Reaction) i MST (Multi Sequence Typing) jako analiza wysoce zmiennych obszarów międzygenowych F. tularensis może być zastosowana do wykrywania, różnicowania i określania wariantów genetycznych izolatów F. tularensis. Techniki te mogą być również wykorzystywane w charakterystyce molekularnej pałeczek tularemii izolowanych od ludzi i zwierząt w badaniach przesiewowych oraz w ogniskach epizootyczno-epidemicznych.
1. Rys historyczny 2. Charakterystyka F. tularensis i systematyka taksonomiczna 3. Morfologia 4. Podłoża hodowlane i warunki wzrostu 5. Właściwości biochemiczne 6. Wytrzymałość i żywotność F. tularensis 7. F. tularensis jako czynnik broni biologicznej 8. Szczepionki przeciwko tularemii 9. Patogenność F. tularensis 10. Leczenie tularemii 11. Diagnostyka laboratoryjna F. tularensis 12. Podsumowanie
