Browsing tag: vaccine

WSPÓŁCZESNE METODY IDENTYFIKACJI BIAŁKOWYCH ANTYGENÓW SZCZEPIONKOWYCH

MODERN METHODS OF IDENTIFICATION OF PROTEIN VACCINE ANTIGENS
Rafał Jabłuszewski, Agnieszka Wyszyńska

PDF

Streszczenie: Postępy w genomice związane z ustawicznym sekwencjonowaniem kompletnych genomów drobnoustrojów, w tym mikroorganizmów patogennych, zrewolucjonizowały podejście do wyboru i projektowania antygenów szczepionkowych nowej generacji. Odwrócono klasyczny proces badawczy, ponieważ to zbiór danych genomowych stał się źródłem hipotez o immunogenności wytypowanych antygenów. W efekcie, możliwe jest wydajne przeanalizowanie tysięcy genów, niezależnie od poziomu ich ekspresji in vivo. Na tej podstawie typuje się pulę białkowych kandydatów, które można następnie poddać dalszym badaniom i dokładnie opisać ich epitopy powierzchniowe rozpoznawane przez elementy układu odpornościowego człowieka. Informacje o strukturze wybranego antygenu i jego interakcjach z układem immunologicznym mogą posłużyć do syntezy nowych cząsteczek, optymalizując czas i środki niezbędne do wprowadzenia do użytku nowego preparatu szczepionkowego.

1. Wprowadzenie. 2. Założenia odwrotnej wakcynologii. 3. Opracowanie szczepionki przeciwko Neisseria meningitidis ser. B. 4. Odwrotna wakcynologia pangenomowa. 5. Odwrotna wakcynologia 2.0. 6. Wyzwania stojące przed wakcynologią

Abstract: Advancements in modern genomics driven by the continuous DNA sequencing of complete microbial genomes, including patho genic microorganisms, have revolutionised the approach to the process of designing new generation vaccine antigens. Genomic data is the source of hypotheses about potential antigen immunogenicity, reversing the standard science research process. As a result, it is pos-sible to analyse thousands of genes regardless of their in vivo expression levels. On this basis, we can choose the pool of protein candidates to examine further, mapping their epitopes recognised by the elements of the human immune system. The acquired information on the structure of the selected antigen and its interactions with the immune system may be used to design and synthesise new immunogenic molecules, optimising time and resources needed to introduce new vaccines to the market.

1. Introduction. 2. Principles of reverse vaccinology. 3. Development of a vaccine against Neisseria meningitidis ser. B. 4. Pangenome reverse vaccinology. 5. Reverse vaccinology 2.0. 6. Challenges facing vaccinology

GONOCOCCI – PATHOGENS OF GROWING IMPORTANCE. PART 2. VIRULENCE FACTORS, ANTIMICROBIAL RESISTANCE AND VACCINE DEVELOPMENT


Joanna Białecka, Katarzyna Rak and Aneta Kiecka

PDF

Abstract: Neisseria gonorrhoeae (gonococcus) is a human pathogen, the aetiological agent of gonorrhoea, which is the second most common bacterial sexually transmitted disease (STD) in the world. The structure of N. gonorrhoeae cell wall is typical of Gram-negative bacteria, poses variable antigens porin B (PorB), and opacity-associated proteins (Opa proteins), lipooligosaccharide (LOS) and type IV pili (TFP) playing an essential role in pathogenesis. In addition to adhesins, gonococcus presents other virulence factors such as reducing modifiable protein (Rmp), iron transporters, membrane pumps, and IgA peptidase. The pathogen produces outer membrane vesicles (OMVs), releases peptidoglycan (PG) fragments and is well adapted to develop infection in diverse niches of the female and male reproductive tracts. The characteristic genotypic trait of N. gonorrhoeae is the state of natural competence, which allows DNA uptake from the environment. The antigenic and phase variability is essential to gonococcal defence against the human immune system. Because of the increasing antimicrobial resistance (AMR) of N. gonorrhoeae and the high incidence rate of gonococcal infections, developing an anti-gonococcal vaccine has become an urgent need. Vaccine development difficulties are mainly due to the gonococcal ability of immune evasion, the lack of an animal model, and the limited understanding of protective immune response mechanisms.